ŞİİRLER – SEYRETMEYEN KAPTANIN SEYİR DEFTERİ -11 / GÜNNUR BAŞAR
ÖLÜM ZARİF OLMALI
Gözlerin değdi ruhuma
Gamzende uyut beni
Nasıl da birbirimize karışırdık biz
Bedenlerimizin sınırları kalmazdı
Senin en güzel halin aşk halin
Benim en güzel halim
Sana ibadet edendi
İbadetimiz, alışkanlığa dönüşmeden
Ben hala içimden güneşler
Doğurmak istiyorum.
Hayatı çekmek içime
Suya dalmadan önce
Son bir nefes çeker gibi..
Yol kenarlarından gelincikler
Toplamak istiyorum
Onlarla koşmak sana
Gün’üm kokasın diye..
Söz çıbanları yaraya dönerken içimde
Ardımda gelincik yapraklarından
bir iz bırakarak
Koşmak istiyorum sana
Yaralarımdan kopan kan damlaları.
Dünyanın en ücra tren istasyonlarında
Buluşmak istiyorum seninle
Yaralarımı ellerine bırakmak istiyorum.
Ölüm de zarif olmalı
Öyle virüsten falan değil,
Kendinden kurtarmalı insan dünyayı
Ölüm zarif olmalı
Layığıyla yaşanmış bir hayat gibi
Kaç aşk eder bir hayat?
diye sormak istiyorum
Kaç darbe, kaç hapis, kaç göç?
Bedenim beyaz bir leke gibi hafiflese
Sonra, kar taneleri gibi yağsa yeryüzüne
Sen karar ver, istiyorum
Hayat beni yaşatmaya değer m?
Bir son olacaksa, senin zerafetin
Bulaşsın istiyorum buna
Ardımda yapraklardan bir iz
bırakmak istiyorum
Kopan kan damlaları gibi
Kalbimden..
