ŞİİRLER – SEYRETMEYEN KAPTANIN SEYİR DEFTERİ BÖLÜM 7 – GÜNNUR BAŞAR
FIRTINA
Yalnızlığım olsun
Bir köşede dursun
Bir köşede de sen
Koşup koşup geleyim
Benim renklerim
senin müziğine karışsın
Aksın, aksın
Bir tek cümlem olsun
Sana saklayayım
Kalbim bir kırık kapı
İçeri koyar ayazı
Çıkarıp onu fırtınaya salayım
sakinleşir belki
Acıyı hisseden bütün yerlerimi kesip atayım
Sinir uçlarımı yakayım
Bir yanım pas tutmuş, buz kesmiş
Bir yanım sular seller
Kaç kere yaktım kendimi
Şimdi közümün seyrine dalayım
DERS
Nasıl oluyor bilmiyorum
Matematik formülü gibi sevgin
Senden uzaklaştıkça büyüyor
Uzaklığın karesi…
Coğrafya dersi gibi özlemin
Ne zaman deniz görsem.
Seni hatırlıyorum
Tarih öğretisi gibi aşkın
Yazının bulunuşu ile yaşıt
Ağlamaklı çıkıyorum
bütün
Milat öncesi savaş hikayelerinden
TERSYÜZ
Bir yerlerde duruyor acın
Onu görmezden geliyorum
Bir yola gitsem gidemiyorum
Eve dönsem dönemiyorum
Anılar yapraklar gibi dökülüyor
Zamanla gül biter yaralarımda
Biliyorum
Yaralarım için için kanar
Büyümeye, ölüme doğru
Hayatımız parça parça düşer yeryüzüne
Gelmez bir türlü bir araya
Duygular denizinde harman
Olayım hep sana kurban
Şiirlere dönüşeceksin sen
Kimse anlamayacak
Yüreğimin en kuytu köşesinde
Bir garip sızı olarak kalacaksın hep
Kimse dokunamayacak
Yanacak içim yanacak kimse anlamayacak
Ey Rüzgar titret şimdi yelkenleri
Ey hayat! Tersyüz ettin tüm “ben”leri
KİRAZ ÇİÇEĞİ
“Kiraz çiçeği çok kısa ömürlüdür” der şair
Göz açıp kapayıncaya kadar geçer güzelliği
Bize sonsuzluğu yaşatır, bir anın içerisinde
Bizim aşkımız da sonsuzlukta açan bir çiçek mi,
Bir anlık bir masal?
Düşerken elimi tutacak
Beni uzak denizlere götürecek
Her halimle seven
Kaderimin ve kederimin toplamı diyen
Bulunduğum koya hüzünlerini seren
Ya benimle bir ya da bensiz eksik olan
Bir sevgilim vardı, ne oldu?
Masal suları çekildi
Ama yaşayacağımız kara hala görünmedi
Her şeye baştan başlayacak cesaretimiz de yok artık
karanlık sularda kaybolduk, yalnız .
