ŞİİRLER / SEYRETMEYEN KAPTANIN SEYİR DEFTERİ – 6 – GÜNNUR BAŞAR
SENSİZLİK DAHA GÜZEL HASRETİNDEN
Bütün aşk çabalarımı boşa çıkarın
Ben de biraz kendime saklanayım
Kendimi kendime saklayayım
O güzelim hiçliğin oynarken son perdesini
Işıktan dokunmuş geceliğiyle ay
Güzellikten
Başı dönmüş bir kum tanesiyim
bu evrende.
İntihar hattı sonsuz şiddette depremlere
yol açarken içimde
Sensizliğin son raddesiyim.
Tek bir sihir dalı ile bağlıyım hayata
O deniz ki susuzluğunun farkında değil
Hiç sahnelenmemiş bir oyunun son perdesiyim
Bütün birler titreşirken içimde
Ben ikiye hasretim..
Senin denizlerin bana dar
Acılarım yirmidört ayar
Gel desem de gelmezsin yar
Hayat okulunun suni teneffüsünde
Sınıfta kalmış son nefesiyim.
Her gönül teri kendi yetkinliğince titreşir
Aşksız kalmış bir gam’ın
Ne yerde ne gökte barınan son sesiyim.
***
ELİM BÖĞRÜMDE
Lal olmuşum kendi denizimde sürükleniyorum
Geçmiş yok gelecek yok öyle bir zamanda skışmışım
Genişlemiş o zaman sonsuz bir şimdi olmuş
Nereye baksam seni görüyorum
Bütün yüzler sen, bütün ilişkiler aşk
Ah olmuşum doğa hep üstüme kapanan bir hesap
Tüten bacam yeraltında, sektantı şaşmış kubbenin
Parçalanmış beden parçalanmış bilinç
Düşler bölünmüş uykusuz
Yaşayanların dertleri ölülerin acısını bastırır
Sus olmuşum günlerin izini karıştırmışım
Sorular hep bilinmeyen yerlerden
Devlet ne halk ne
Akbelen ne, ikizdere ne Kazdağları nire..
Canım dişimde elim böğrümde doğa kimin umurunda..
Aralık
Hayatta ben en çok;
Denizlerin dibinden gelen
Kısık sesli şarkıyı sevdim
Hayatta ben en çok
En derinlerde yüzen balıkları
En derinlerde dolaşan mısraları
En derinlerde olup biten ne varsa;
onları sevdim!
Hayatta ben en çok
Dışardaki ışıl ışıl
parlak şaşaayı değil de.
İçerde saklı
O minik cılız ışığı
O cılız ışığın içindeki
öz kırpan ama yakalanmayan
Sonsuz huzuru sevdim…
