ŞİİRLER – GÜNNUR BAŞAR
SEYRETMEYEN KAPTANIN SEYİR DEFTERİ
Sabah uyandı kaptan
Teknesi her zamanki yerinde
Sahilde demirliydi
Ne deniz yükselmiş ne de sürüklemiş onu dalgalar
Ne namemnun ne de tatmin olmuş
Uzaklara baktı kaptan
Ah etti.
Sonra hiç dalgalarla boğuşmamış
Yelkenleri hiç rüzgarla dolmamış
Teknesinin halatlarını düzenledi yeniden
Her an açılacakmış gibi
Hiç açılmayacakmış gibi
Pruvasını bordosunu lombozlarını yıkadı
Altında uslu bir kadın gibi
Hiç hareket etmedi tekne
Ah etti kaptan.
Uzakta piyonlar gibi dizili evler sahilde
Pencereleri, bacaladı, kapıları
Uzakta acılar, tasalar, hüzünler, pişmanlıklar
Hiç yaşanmamış aşklar
Ölümlerin ve doğumların ötesinde
Solmuş buruşmuş günler
Ah dedi, düştü kaldı Kaptan…
***
DENİZ SAÇLI KADIN
Oturur dalgaların tepesinde
Deniz saçlı kadın
Saçlarında yakamozlar
Saçlarında rüzgarlar
Saçlarında balıklar, deniz kestaneleri, yosunlar
Gözlerinde uzaklar
Deniz bu kadar mavi
Gökyüzü bu kadar geniş olmasaydı
İyileşmezdi hiç…
Deniz saçlı kadın oturur orda
Bakışları ufukta güneşi bekler
Saçlarını tarar ayışığı
Deniz saçlı kadın
Sorar gibi şarkı söyler
Kaybedilmiş aşkları arar deniz diplerinde
Gözlerinde hep o koyu karanlık
Uykuları asılı rüzgarlara
Deniz saçlı kadın
Yalnız, yapayalnız
Dünyanın sonunu getiren efsaneleri bekler
Kelimeleri esrik, sesi küskün
Ötekini bekler
Yalnız olmadığına inandıracak
O, tek insanı bekler
