HARFLER HİKÂYELER – GÜNNUR BAŞAR

Sahip olduk sessizce sakince birbirimize kimse bilmeden anlamadan
Değiştik, dar bir boğazdan geçen denizin karayı dost bellemesi gibi.. 

İçinden ışık geçen bir elek gibi bedenlerimiz, kir pas kötülük tutmaz artık
İnsan, kendine başka bir dille, dünyaya başka bir dille konuşur dillerimiz birleşti sevdiceğim

İnsan, yemek ister gibi bir gerçek sipariş edemez kendine, evet hatalarım var farkındayım
Senin güzelliğin gerçeğin en saf hali, rüyada gördüğümü söyleseler inanırım.. 

Geçmiş treninin bütün istasyonlarında indim bindim durmadan, artık unutmak istiyorum
Zaman beyazdır derler hayat renkli, beyaz bir örtü gibi sar beni sevdiceğim

Kırık kaptan sızan su gibiyim 

Ne kabıma dönebilirim artık, ne de o kap tutar beni

Kabım oldun aktığım yerde, bahçemde biten şifa dalı

O kadar yalnızdım ki biri adımı seslense dönüp bakmazdım, Anlamazlar aynı kişi olmadığımızı, beynim düşünürken, ben göğü seyreder martılara simit atardım.. 

Ben konuşurum, sözcükler yerine anlamlar acılar kaygılar dökülür ağzımdan
Onları kalbime diz de, öp teker teker, geçsin sevdiceğim

Gençlikte çağlayan pınarının, suyu kesilmiş durgun bir göl gibiydim usul usul denize akan
Bir Mevlayı bildim bir de seni, en kuytu denizin dalgalarıyla okşa beni sevdiceğim

Hep daha derine uzanan kökler gibiydim güneşi hiç bilmeden
Depremin oldu dünyam çatladı, gün ışığı sızdı güneşim oldun.. 

Harfler yeniden birleştiğinde sıraları değişiyor başka bir söz halini alıyordu
Harfleri bilmek başka, hikayeyi bilmek başka sevdiceğim

Herkes ilmek ilmek kendi hikayesini dokur hikaye bir yandan sökülür bir yandan dokunur
Gerçeğe varana kadar herşeyi sökmeye hazır insan bulmak zor.. 

Anlatabildiklerim var, anlatamadıklarım var, onlardan vazgeçtim, senin yaşadığın dünyada varolmayı seçtim
Sen benim hem söktüğüm hem kurduğum tek hikayemsin
Sensiz geçen her anıma yazık sevdiceğim

Yorum, görüş ve önerileriniz